hakim

Bilge. - sıfat

Her şeyi bilen (Tanrı). - din

Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen. - sıfat

Başta gelen, başta olan, baskın çıkan.

Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse).

Yüksekten bir yeri bütün olarak gören.

Yargıç. - isim, hukuk

Baskın.

Örnek Cümle

Arkasında yavaş fakat çok hâkim bir ses işitmişti.

A. Gündüz

Bir kere sinirlerine bu kadar hâkim oyuncu görmedim.

H. Taner

Denize hâkim bir köşk.

Bir hâkimin çok ciddi, bir satıcının çok mültefit, bir askerin çok otoriter olması meslekleri icabıdır.

M. Kaplan